Osmanlıca Sözlük IİFK
Kategori : Sözlükler
OSMANLICA SÖZLÜK
- I -
ılgıt ılgıt :yavaş yavaş, hafif hafif
ıyan (ayan) :açık, belli
- İ -
içre :içinde, içeri
ider :eder, yapar
iftihar :öğünme
ihtisap :eskiden "muhtesip" denilen belediye başkanının görevi, belediyeye verilen vergi
ihvan :sadık içden, candan dostlar; tarikat arkadaşları
iki cihan :dünya ve öte dünya (ahiret)
ikrar :saklamayıp söyleme, bildirme, kabul etme, tarikata yeni giren kimseye uygulanan tören, söz verme
ilacını görmek :çaresini bulmak
imdi :şimdi
inayet kıl :iyilik et, bağrşla
inleyüben :inleyerek
ins ü cin :insan ve cinler
ireyhan (reyhan) :fesleğen çiçeği, güzel koku
irmez :ermez, kavuşmaz, ulaşmaz
irşad :doğru yolu göstermek
irtikap :bir kötülük işleme, yiyicilik, rüşvet yeme
iskancı :yerleştirici, konukçu
iskan evi :göçebeleri belli yerlere yerleştirmek
issi :sahip
ittifak :birleşme
ivaz :bedel, karşılık, karşılık olarak verilen şey
ive ive :acele acele, telaşla
- K -
Kaabil :Adem Peygamberin öteki oğlu
kaba :elbise, giysi
kabal :ortaklaşa, ya da ücretle başkasının tarlasında çalışma
kabail :kabileler
kadd :boy
kadem :ayak
kadem basmak :varmak, basmak
kadim :sonsuzluk, Tanrı'nın adlarından
kadr (Kadir) :Kadir gecesi
kahan :tarla
kahan etmek, eylemek :sürmek, ekmek
kail :razı
kakıyor :kalkıyor
kalıp :vücut
kam :istenen, beklenen şey
kamet :boy pos
kamil :bilgili, olgun kişi
kangı :kim, hangi
kan :ölüm
kan :maden
kanara :mezbaha
kandan :nereden
Kani :Tanrı
kanlı :kağnı
kaplubağa :kaplumbağa
kar :iş
karangu :karanlık
k'ar ü kenar :derinlik, kıyı
karavul (karakol) :nöbetçi birlik ya da asker
kaşane :köşk, konak
kat :ön,huzur
katar :dizi, sıra
katarbaşı :yük hayvanlarını yöneten kervanbaşı
katre :damla
kavi :sağlam
kavl :söz verme, sözleşme
kavum :kavim, hısım akraba
kayd (kayıd):bağ
kayıd yemek :bağlanmak
kazı :kadı, yargıç
kazzaz :ibrişim büken, ip yapan
kelam :söz
kele kele :vah vah
kem :kötü
kemal :olgunluk
keman :yay
kemdamarlar:kötü huylar
kemend :ip
kemlik :kötülük, şer
kerem :merhamet, bağışlama, onur, lütuf, iyilik
kerem issi :onur sahibi, onurlu kişi
keremkani :iyi huylu, güzel huylu
kesbeylemek :kazanmak
kesmik :buğday başaklarıyla karışık saman; harmanda iyi döğülmeyip ve kabuklarıyla karışık kalmış dane
kesret :çokluk, bolluk
kevneye :dünya ve ahiret
kevn ü mekan :vücut ve yer
key :ne vakit, ne zaman
kıblegah :kıble yeri
kıl hazer :çekin, sakın
kıl ile yedilmek :inceden inceye götürülmek, eğitilmek, yetiştirilmek
kırklar :kırk erenler (Sufılerce kırkların, diledikleri zaman diledikleri yerde görünebileceklerine inanılır.)
kile :buğday ve arpa ölçeği olarak kullanılan tahtadan yapılmış kap
kim :ki
kiriş :ince bağırsaktan yapılan saz teli
kinaye :düşünülen şeyi dolaylı olarak anlatmak, dokundurmak
koçmak (koçuşmak) :sarılmak, kucaklamak
koduk, kodak :eşek yavrusu, sıpa
kohulıyan :koklayan
komazım :koymam, bırakmam
korkmazız :korkmayız
kov :dedikodu, çekiştirme, arkadan söyleme
koz :ceviz
köcek :küçük; tarikata yeni girmiş olan; şeyhin hizmetinde olan derviş; oyun oynayan
kökçek :güzel
köşek :deve yavrusu
kulan :yabani at, iki üç yaşında kısrak
kunlamak, kulun :yavrulamak, doğurmak,
kur'ağaç :kuru ağaç
küfran :iyilik bilememe, gördüğü iyiliği, insanlığı unutma
küfür :imansızlık
külek :yoğurt, ayran koymaya yarar ağaç kova
külli :hep, bütün, tüm
Osmanlıca Sözlük IİFK yazısı toplam 4132 defa okundu
 Sayfayı Yazdır  Arkadaşına Gönder
Bağlantılı Yazılar
|
Sık Kullanılanlara Ekle
Açılış Sayfası Yap